“Mijn hond had chronische maag- en darmontsteking en moest levenslang op cortisone…”

Mijn hond was zes jaar oud toen ze plots meerdere keren per dag overgaf en haar stoelgang niet kon inhouden. Dunne, donkere uitwerpselen lagen verspreid over de woonkamer. Het leken wel koeienvlaaien. Water dat ze dronk, braakte ze onmiddellijk weer uit. Eten van ’s morgens gaf ze ’s avonds over. Mijn energieke hond was plots ernstig ziek.

De dierenarts sloot pancreatitis uit, nam foto’s en dacht aan een obstructie in de darmen, waarop mijn hond onmiddellijk een openbuikoperatie onderging. Het verdict was positief en negatief. Geen obstructie, zo bleek. Echter de maag en darmen van mijn hond bleken bezaaid met vlekken aangetast weefsel. Een biopt bracht verduidelijking: mijn hond leed aan chronische gastro-enteritis (maag- en darmontsteking) en moest levenslang cortisone toegediend krijgen. De ziekte bleek onomkeerbaar. In het beste geval konden we de ziekte stabiliseren en de symptomen onder controle houden.

De cortisone maakte mijn hond suf. Ze leek wel gedrogeerd. Mijn eens zo actief beestje was onherkenbaar geworden. Daarenboven werd ze incontinent door de medicatie. Ze likte zich voortdurend tussen de achterpoten en overal waar ze lag of zat, liet ze een plasje urine achter. De dosis werd afgebouwd naar amper 1/4e van de benodigde dosis, maar niks hielp.

Dit kon zo niet verder. Ik ging op onderzoek uit. Het leek me logisch dat een ontsteking een gevolg was van een reactie op iets waarmee het weefsel in aanraking kwam. Aangezien maag en darmen de voedselbrij verteren, begon ik te onderzoeken wat er nu eigenlijk echt in hondenbrokken zit. Of niet zit. Het resultaat bleek niet erg hoopgevend. Ik moest een gezond alternatief vinden.

Al researchend en googelend, kwam ik uit op natuurvoeding en meerbepaald verse rauwe vleesvoeding. Niet zo gek als je bedenkt dat de hond afstamt van de wolf die prooidieren vangt. Mijn hond haar jaaginstinct is heel groot, ze jaagt in de velden achter konijnen, muizen en vogels. Zou een omschakeling van dieet haar zieke darmen kunnen sussen?

Ik woonde in die tijd in Wetteren, en al zoekend naar een verdeler van rauw versvoer voor honden, kwam ik bij Topdog in Wetteren-Ten-Ede terecht. Dat (in die tijd) kleine hondenwinkeltje bleek zich amper op enkele kilometers van mijn deur te bevinden. Het was tot het plafond gevuld met hondenspullen, natuurlijke supplementen en vooral diepgevroren vlees van allerlei pluimage. Ik vertelde met een klein hartje het verhaal van mijn hond. Ze was immers heel ziek en ook herstellende van de openbuikoperatie. Zowel Luc als Tim luisterden aandachtig, en liepen me vervolgens voor naar de diepvriezers, haalden er zogenaamde ‘hamburgers’ uit van groene pens, en hamburgers van groene pens gemengd met vers vlees. Ze werkten een eetschema uit voor mijn hond, in functie van haar gewicht en haar gezondheidsprobleem, en gaven me er een doosje probiotica gratis bovenop. Indien dit niet voldoende was, hadden ze ook nog diepgevroren pancreas wat uiterst licht verteerbaar zou zijn. Na drie weken moest ik terugkomen en zouden ze mij een ander voedingsschema geven, totdat mijn hond volledig was overgeschakeld op vers voer.

We zijn ondertussen bijna drie jaar later. Mijn hond heeft sinds die dag nooit meer overgegeven, noch diarree gehad. Haar stoelgang is zo gezond als wat: weinig, klein, droog, hard en geurt nauwelijks. Dit in tegenstelling tot de hoop stinkende brij van honden die op brokvoeding staan. Cortisone heb ik nooit meer toegediend, tot groot ongeloof van mijn dierenarts. Bovendien is de vacht van mijn hond meer gaan blinken, krabt ze veel minder en verliest ze beduidend minder haar. Haar anaalklieren zitten nooit verstopt, wormen heeft ze nog nooit gehad. Mijn hond is vandaag bijna 9 jaar en heeft de energie van een puppy.

Begin dit jaar gingen we drie weken op reis met onze camper en de hond. Diepgevroren voedsel meenemen was een onbegonnen taak. Ik vroeg advies aan Tim en die raadde me gestoomd versvoer uit blik aan. Minder goed dat diepgevroren versvoer, maar het betere alternatief. Ook dat bleek een succes. Ik kookte er vaak rijst bij, en mengde er probioticapoeder en extra gedroogde groenten en fruit door. Onze reis was fantastisch voor ons en onze viervoeter.

Haar ziekte is echter onomkeerbaar en dat merk ik soms wel aan haar gedrag. Dan gaat ze heel heftig op zoek naar lang gras om te eten, of haar buik maakt dan hele luide rommelende geluiden. Logisch wanneer je weet dat haar maag-/darmweefsel blijvend aangetast zal zijn. Echter door haar af en toe te voorzien van een probioticakuur van enkele weken, merk ik dat het rommelende geluid van verteringssappen weer voorbij gaat en dat ze zich weer beter voelt.

Je bent wat je eet, zegt men. Dit gaat op voor mens én dier. Het resultaat daarvan loopt dagelijks al kwispelend rondom mij. Hondenbrokken zijn gemaakt uit comfort voor de mens, niet voor de gezondheid van de hond. De meeste hondeneigenaars staan hier niet bij stil, totdat hun dier plots ziek wordt.

Vandaag ben ik een zeer gelukkig hondenbaasje en een uiterst dankbare klant. Luc en Tim van Topdog hebben immers de grootste rol gespeeld in dit verhaal. Een pluim voor hun inzet, hun visie en kennis, en de dagelijkse passie en liefde die ze in hun job steken!

Lies P.